in-corporo, āvi, ātum, 1, v. a. (postclass.). To fasten or mark in or upon a body. Lit.: variae animalium effigies incorporantur, Sol. 22, 20.
— Trop., to incorporate: sibi, with itself (of the church), Aug. Doctr. Christi, 2, 6, 7 init.
— To provide with a body, to embody, incorporate: incorporatus, Prud. Cath. 12, 80.
— Esp., transf., to incorporate with the public funds, pay into the treasury: eorum bonorum, quae ad fiscum pertinere dicuntur, si controversia moveatur, ante sententiam nec obsignari nec incorporari possunt, Ulp. Fragm. de Jure Fisc. 14 Huschke.
—
Hence, incorporātus, a, um, P. a., embodied, incorporate: divellere, Aug. Ep. 34, 5.