Definition of incessus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2027630
1.
LNS
incessus, incessūs
incedo
noun (m., 4th declension)
  1. a going, walking, pace, gait
  2. a hostile irruption, invasion, attack
  3. an entrance, approach
Abbreviations
incessus, ūs, m. incedo, a going, walking, pace, gait. Lit. In gen. (class.): status, incessus, sessio, accubitio, vultus, oculi, manuum motus teneant illud decorum, Cic. Off. 1, 35, 128; cf. id. Or. 18, 59: citus modo, modo tardus, Sall. C. 15, 8: fractus, effeminate, unmanly, Quint. 5, 9, 14; cf.: in incessu mollior, Ov. A. A. 3, 306: incessus Seplasia dignus, Cic. Pis. 11, 24: erectus, Tac. H. 1, 53: omnibus animalibus certus et uniusmodi incessus est, Plin. 10, 38, 54, ยง 111: vera incessu patuit dea, Verg. A. 1, 405: incessum fingere, Cic. Fin. 2, 24, 77; id. Cael. 20, 49: qui vultu morbum incessuque fatetur, Juv. 2, 17: tot hominum jumentorumque incessu dilapsa est (nix), the tread, trampling, Liv. 21, 36, 6: pulvis velut ingentis agminis incessu motus apparuit, id. 10, 41, 5.

—Of a threatening approach (cf. B. infra): sacerdotes eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali militem Romanum insueta turbaverunt specie, Liv. 7, 17, 3.

—In plur., Ov. M. 11, 636

— In partic. (acc. to incedo, I. B.), a hostile irruption, invasion, attack (very rare, except in Tacitus): Parthorum, Tac. A. 12, 50: primo incessu solvit obsidium, id. ib. 4, 24; 2, 55; 3, 74.

— * Transf., concr., an entrance, approach: incessus hostis claudere, Tac. A. 6, 33.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right