Definition of inauratus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2027530
1.
LNS
inaurātus, inaurāta, inaurātum
inauro
adjective (2-1-2)
  1. gilded, golden
Abbreviations
in-auro, āvi, ātum, 1, v. a., to cover or overlay with gold, to gild (class.; most freq. in the part. perf.). Lit.: tegulas aereas, Plin. 33, 3, 18, § 57; Vitr. 7, 8: maurata statua, Cic. Verr. 2, 2, 21, § 50: columna extrinsecus, id. Div. 1, 24, 48: Romulus (i. e. statua Romuli), id. Cat. 3, 8, 19: palla, Auct. Her. 4, 47, 60: vestis, i. e. inwrought with gold, Ov. M. Fac. 18.

— Trop., to gild, i. e. to make rich: puto, te malle a Caesare consuli quam inaurari, Cic. Fam. 7, 13, 1: ut te Confestim liquidus fortunae rivus inauret, Hor. Ep. 1, 12, 9.

Hence. inaurātus, a, um, P. a., gilded, golden: quis radat inaurati femur Herculis, Juv. 13, 151.

—Comp.: omni patagio inauratior pavo, Tert. Pall. 3 init.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right