impolītia (inp-), ae, f. impolitus, want of neatness, carelessness, negligence: si quis eques Romanus equum habere gracilentum aut parum nitidum visus erat, impolitiae notabatur: id verbum significat, quasi si tu dicas incuriae, Gell. 4, 12, 2; cf.: impolitias censores facere dicebantur, cum equiti aes abnegabant ob equum male curatum, Paul. ex Fest. p. 108 Mull.