impexus (inp-), a, um, adj. 2. inpexus, uncombed (poet. and in post-Aug. prose). Lit.: stiriaque impexis induruit horrida barbis, Verg. G. 3, 366: caput impexa foedum porrigine, Hor. S. 2, 3, 126: Tisiphoneque impexa feros pro crinibus angues, Tib. 1, 3, 69: tegumen immane leonis Terribili impexum seta, Verg. A. 7, 666.
— * Trop., = incultus, unpolished, rude: antiquitas tristis et impexa, Tac. Or. 20.