impersōnālis (inp-), e, adj. 2. inpersonalis, impersonal: verba, in grammar, Charis. 2 and 3; Diom. 1 et saep.
—
Adv.: impersōnāliter, impersonally: sive impersonaliter dari servus meus stipuletur, i. e. without naming the person, Dig. 45, 3, 15.—Gramm. t. t., Macr. de Diff. 20, 3.