impatientia (inp-), ae, f. impatiens. Unwillingness or inability to bear any thing, want of endurance, impatience (post-Aug.). With gen.: nauseae, Suet. Calig. 23 fin.: frigorum, Plin. 11, 23, 27, § 77: aetas extrema, fessa mente, retinet silentii impatientiam, Tac. A. 4, 52: caritatis, id. ib. 13, 21: Veneris, i. e. impatience, App. M. 2, p. 121.
— Absol.: ne ipse visendo ejus tormenta ad impatientiam dilaberetur, Tac. A. 15, 63: culpa impatientiae, Gell. 1, 13, 3.
— Insensibility, impassibility, apathy, as a transl. of the Gr. ἀπάθεια, Sen. Ep. 9, 1.