Definition of immisceo, inmisceo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026908
1.
LNS
immisceō, immiscēre, immiscuī, immisxtus
inmisceō, inmiscēre, inmiscuī, immistus
-, -, -, inmisxtus
-, -, -, inmistus
inmisceo
verb (2nd conjugation)
  1. to mix in, intermix, intermingle, blend
  2. to cling to
  3. To mingle, associate, connect
  4. to take part in, concern one's self with, meddle with
Abbreviations
immisceo (inm-), scui, xtum, or stum, 2 (archaic inf. pres. pass. immiscerier, Verg. G. 1, 454) v. a. in-misceo, to mix in, intermix, intermingle, blend (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic. or Caes.). Lit.: semina farinae, Col. 11, 3, 5; 12, 20, 3; 12, 38, 6 sq.: vos meorum militum corpori immiscui, Curt. 10, 3, 10: elephanti per modica intervalla agmini immixti, id. 8, 12, 7: manus manibus, Verg. A. 5, 429: summis ima, Ov. M. 7, 278: sin maculae incipient rutilo immiscerier igni, Verg. G. 1, 454: immixta corporibus semina, Lucr. 3, 393; cf. id. 1, 877: immixtus castris hostium, Vell. 1, 2, 1: mediis se immiscuit armis, Verg. A. 11, 815; cf.: feminas metus turbae virorum immiscuerat, Liv. 22, 60, 2: se nubi atrae, Verg. A. 10, 662.

— Transf., to cling to: vestis immiscet cutem, Sen. Herc. Oet. 829.

— Esp.: se immiscere, or immisceri, to join, unite with any one, associate with: turbae servientium, Tac. Agr. 4, 40: turbae sacricolarum, id. H. 3, 74: manipulis, id. Agr. 28: cur immisceri sibi in cavea patres plebem nollent, Liv. 34, 54, 6: equites se peditibus, id. 31, 35, 5: ita se immiscuit mediis, id. 39, 31, 8: se hostibus, id. 9, 36, 4: veteribus militibus, id. 40, 38, 11; 7, 12, 4; 3, 50, 10: vadimus immixti Danais, Verg. A. 2, 396: se alienae familiae venali, Quint. 7, 2, 26; cf.: se pavonum gregi, Phaedr. 1, 3, 7.

— Trop. In gen.: caelestibus immisceri, Sen. ad Helv. 1, 8: si virtuti se voluptas immiscuisset, id. Vit. Beat. 7, 2; id. Ep. 87, 27: vera falsis, id. ib. 90, 29: sic enim vitia virtutibus inmixta sunt, id. ib. 114, 12: non fugienda petendis Immiscere, Hor. S. 1, 2, 76: quibus necessitudinibus immiscere te mihi parem, Tac. A. 4, 40 fin.: immixtaque vota timori, Ov. H. 6, 73: nec parvis periculis immixtus, Tac. H. 4, 85.

— Esp. To mingle, associate, connect one thing with another: sortem fortunae regnique sui cum rebus Romanis, Liv. 45, 14, 3 (dub. Weissenb. ex conj. miscuisset).

— Se immiscere (immisceri) alicui rei, to take part in, concern one's self with, meddle with: fero et contionibus et comitiis se immiscere, Liv. 34, 2, 1; cf.: ne adfinitatibus, ne propinquitatibus immisceamur, id. 4, 4, 6: ne Philippus rebus Graeciae immisceretur, id. 27, 30, 5: cum se immiscuissent colloquiis montanorum, Liv. 21, 32, 10: Fidenati bello se jam ante immiscuerant, id. 5, 8, 6: se negotiis alienis, Dig. 3, 5, 3 fin.: se bonis hereditariis, Gai. Inst. 2, 163.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right