Definition of imminuo, inminuo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026903
1.
LNS
imminuō, imminuere, imminuī, imminūtus
inminuō, inminuere, inminuī, inminūtus
inminuo
verb (3rd conjugation)
  1. to lessen, diminish
  2. to weaken, impair, enfeeble
  3. to lessen, diminish, abate
  4. to encroach upon, to violate, injure, subvert, ruin, destroy
Abbreviations
imminuo (inm-), ui, ūtum, 3, v. a. inminuo, to lessen, diminish a thing (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. diminuo, comminuo). Lit. In gen.: si istas exiguas copias quam minime imminueris, Cic. Fam. 3, 3, 2: pondus, Plin. 33, 3, 13, § 47.

— Pregn., to weaken, impair, enfeeble: corpus otio, animum libidinibus imminuebant, Tac. H. 2, 93; cf.: Gauda, morbis confectus, et ob eam caussam mente paululum inminuta, Sall. J. 65, 1: vires (Venus), Lucr. 5, 1017; cf. ib. 626.

—In mal. part.: virginem, App. Flor. p. 350; Lact. 1, 10 fin.

— Trop. In gen., to lessen, diminish, abate: aestivorum tempus comitiorum mora imminuerat, Sall. J. 44, 3: quod populi semper proprium fuit, quod nemo imminuit, nemo mutavit, Cic. Agr. 2, 7, 19: imminuitur aliquid de voluptate, id. de Or. 1, 61, 259: nihil ex consuetudine luxus atque desidiae, Suet. Ner. 42: postquam se dolor imminuit, Ov. H. 15, 113: verbum imminutum, contracted, Cic. Or. 47, 157.

— In partic., pregn., to encroach upon, to violate, injure, subvert, ruin, destroy: nullum jus tam sanctum atque integrum, quod non ejus scelus atque perfidia violarit et imminuerit, Cic. Rosc. Am. 38, 109: cupiditas imminuta ac debilitata, id. Phil. 12, 3, 7: bellum attenuatum atque imminutum, id. de Imp. Pomp. 11, 30: pudicitiam, Plaut. Cist. 1, 1, 90: auctoritatem, Cic. Att. 1, 18, 5; cf. Cic. Verr. 2, 4, 27, § 60: jus legationis, id. ib. 2, 1, 33, § 84: laudem alicujus, id. Att. 14, 17, A, 2: libertatem, id. Caecin. 12, 35: Bocchi pacem, Sall. J. 81, 4: mentes hominum (ebrietas), Gell. 15, 2, 4: Agrippa discidio domum imminuerat, Tac. A. 2, 86.

—With acc. pers. only in Tac.: quamquam Augusta se violari et imminui quereretur, Tac. A. 2, 34: perculso Seneca, promptum fuit Rufum Fenium imminuere, id. ib. 14, 57.

—Hence, imminūtus, a, um, P. a., diminished, smaller, weak: mens, Tac. A. 6, 46: modus intercalandi interdum cumulatior, interdum imminutior, Sol. 1, § 44
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right