Definition of imitor
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026843
1.
LNS
imitor, imitārī, imitātus sum
root im, cf. aemulus
deponent verb (1st conjugation)
  1. to imitate
  2. To represent, to express, copy, portray
  3. To imitate, to act like, copy after, seek to resemble, counterfeit
Abbreviations
imitor, ātus, 1 (archaic inf. pres. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377), v. freq. a. dep. [root im-, cf. aemulus], to imitate. To represent, to express, copy, portray (class.): summum illum luctum penicillo, to portray, Cic. Or. 22, 74; cf.: oris (Coae Veneris) pulchritudo reliqui corporis imitandi spem auferebat, id. Off. 3, 2, 10: aut Ialysi aut Coae Veneris pulchritudinem, id. Or. 2, 5; id. Brut. 18, 70: chirographum, id. N. D. 3, 30, 74; id. Fam. 9, 20, 2: faber ungues Exprimet et molles imitabitur aere capillos, Hor. A. P. 33; cf.: argillā quidvis imitabitur udā, id. Ep. 2, 2, 8: hunc in persona lenonis, Cic. Rosc. Com. 7, 20: populi speciem et nomen, id. Rep. 3, 33: antiquitatem, id. Brut. 36, 137; cf.: heroum veteres casus fictosque luctus imitari atque adumbrare dicendo, id. de Or. 5, 47, 380: imitans, ut est mos, facta et dicta vivi, Suet. Vesp. 19: sine imitandorum carminum actu ludiones, not expressing by gesticulation, Liv. 7, 2, 4: gaudia falsa, Tib. 3, 6, 33; cf. maestitiam, Tac. A. 1, 24: quaecumque (pictura) imitata figuram est, Juv. 6, 341.

— Poet.: putre solum imitamur arando, i. e. to make loose or friable, Verg. G. 2, 204: robore duro Stipitibus ferrum sudibusque imitantur obustis, replace, substitute, supply the place of, id. A. 11, 894: pocula vitea fermento atque sorbis, id. G. 3, 380; cf.: diuturni mores consensu utentium comprobati legem imitantur, Just. Inst. 1, 2, 9.

— To imitate, to act like, copy after, seek to resemble, counterfeit something (so most freq.): imitabor nepam, Plaut. Cas. 2, 8, 7: imitabor ergo Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens, a Jove incipiendum putat, Cic. Rep. 1, 36; cf.: imitor Archytam, id. ib. 1, 38: Platonem, id. Ac. 1, 3, 10: aliquem imitando effingere atque exprimere, id. de Or. 2, 22, 90; cf.: quem (eloquentem) si imitari atque exprimere non possumus, id. Or. 5, 19: quem postea imitati sunt multi, aequavit nemo, Plin. 35, 11, 40, ยง 126: ipsi sibi imitandi fuerunt, Cic. Or. 53, 177: qui maxime imitandus, et solus imitandus est, Quint. 10, 2, 24; cf.: tu mihi maxime imitabilis, maxime imitandus videbaris, Plin. Ep. 7, 20, 4: noster ille amicus, dignus huic ad imitandum, Cic. Rep. 1, 1 Mos.: populi consuetudinem, id. ib. 2, 20: non dicam plura, ne, in quo te objurgem, id ipsum videar imitari, id. Fam. 3, 8, 6: in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est, id. Off. 1, 24, 83: quod faciendum imitandumque est omnibus, ut, etc., id. Lael. 19, 70: factum praeclarum expositum ad imitandum, id. Phil. 2, 44, 114: in qua (sc. domo) sollicitas imitatur janua portas, resembles, Juv. 7, 42.!*? Act. form imito, āre (anteclass.): si malos imitabo, Liv. Andr. ap. Non. 473, 22 (Fragm. Trag. v. 1 Rib.): tuum opus nemo imitare potest, Varr. ib. 21.

— imitātus, a, um, in pass. signif.: imitata et efficta simulacra, Cic. Univ. 3, 6: cum sint alii veri affectus, alii ficti et imitati, Quint. 11, 3, 61: nec abest imitata voluptas, Ov. M. 9, 481; Avien. Fab. 5, 17.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right