Definition of illicite
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026686
1.
LNS
illicitē
illicitus
adverb
  1. in a forbidden or unlawful manner, unlawfully, illegally
Abbreviations
illicitus (inl-), a, um, adj. in-licitus, not allowed, forbidden, unlawful, illegal, illicit (post-Aug.): amor, Tac. A. 12, 5; cf.: flammis arsere senes, Luc. 6, 454: exactiones, Tac. A. 13, 51: viae, by which it is forbidden to go, Val. Fl. 1, 97: undas temerare rudentibus, id. ib. 1, 627; cf.: ire per illicitum pelago, Stat. Th. 1, 223: per licita et illicita foedatus, Tac. A. 15, 37: lampas caeli, lightning (because what was struck by it was not allowed to be touched), Stat. Th. 10, 470; Sen. Ep. 108, 14; id. Herc. Fur. 599; id. Herc. Oet. 360; Lact. 6, 23, 5; id. Epit. 61, 2; Macr. S. 3, 11 init.

—Sup.: res illicitissima atque indignissima, Aug. Ep. 202 med.

Adv.: illicitē, in a forbidden or unlawful manner, unlawfully, illegally (late Lat.): aedificare, Dig. 32, 1, 11, ยง 14: contrahere matrimonium, ib. 48, 5, 38: comparare praedium, ib. 49, 16, 9 et saep.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right