Definition of illatio, inlatio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026633
1.
LNS
illātiō, illātiōnis
(inlātiō, inlātiōnis)
infero
noun (f., 3rd declension)
  1. a carrying or bringing in
  2. an impost, duty
  3. a logical inference, conclusion
Abbreviations
illātio (inl-), ōnis, f. infero, a carrying or bringing in (post-class.). Lit. In gen.: mortui, i. e. burying, interment, Dig. 11, 7, 2, ยง 3 al.: FERRI, Inscr. ap. Marin. Fratr. Arv. 43.

— In partic., an impost, duty: auctae, Cassiod. Var. 2, 16.

— Trop. In gen.: stupri, i. e. a causing, committing, Paul. Sent. 5, 4, 1.

— In partic., a logical inference, conclusion: vel illativum rogamentum. quod ex acceptionibus colligitur et infertur, App. Dogm. Plat. 3, pp. 34, 15.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right