Definition of humo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2026077
1.
LNS
humō, humāre, humāvī, humātus
humus
verb (1st conjugation)
  1. to cover with earth, to inter, bury
  2. to pay the last dues, to perform the funeral rites
Abbreviations
humo, āvi, ātum, 1, v. a. humus, to cover with earth, to inter, bury. Lit. (rare but class.; cf.: sepelio, tumulo): in terram cadentibus corporibus iisque humo tectis, e quo dictum est humari, Cic. Tusc. 1, 16, 36: cum ignotum quendam projectum mortuum vidisset eumque humavisset, id. Div. 1, 27, 56: corpora, id. Tusc. 1, 45, 108: caesorum reliquias uno tumulo humaturus, Suet. Calig. 3: humatus et conditus est, id. Vit. Hor.; Plin. 30, 7, 20, § 64; Prop. 3, 16 (4, 15), 29: sepulcrum ubi mortuus sepultus aut humatus sit, Paul. ex Fest. p. 278 Mull.: corpus humandum, Verg. A. 6, 161.

—* Transf., in gen., like the Gr. θάπτειν, to pay the last dues to a body, to perform the funeral rites: militari honestoque funere humaverunt ossaque ejus in Cappadociam deportanda curarunt, Nep. Eum. 13 fin.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right