Definition of hortator
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2025974
1.
LNS
hortātor, hortātōris
horto
noun (m., 3rd declension)
  1. an inciter, encourager, exhorter
Abbreviations
hortātor, ōris, m. id., an inciter, encourager, exhorter (class.; cf.: monitor, impulsor, admonitor): cum ejus studii tibi et hortator et magister esset domi, Cic. de Or. 1, 55, 234: studiorum, Quint. 10, 3, 23: scelerum, Verg. A. 6, 529; Ov. M. 13, 45: isto hortatore, auctore, intercessore, Cic. Rosc. Am. 38, 110: hortatore non egetis, id. Phil. 11, 2, 3: hortatore bono, Enn. ap. Fest. p. 363 Mull. (Ann. v. 471 Vahl.): quasi in mari Solet hortator remiges hortarier, Plaut. Merc. 4, 2, 5; cf.: requiemque modumque Voce dabat remis, animorum hortator Epopeus, Ov. M. 3, 619.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right