Definition of harmonia
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2025007
1.
LNS
harmonia, harmoniae
harmonia
ἁρμονία
noun (f., 1st declension)
  1. an agreement of sounds, consonance, concord, harmony
  2. Concord, harmony
  3. Singing, a song
Abbreviations
harmonia, ae (archaic gen. sing. harmoniai, Lucr. 3, 131), f., = ἁρμονία, an agreement of sounds, consonance, concord, harmony; pure Lat. concentus. Lit.: velut in cantu et fidibus, quae harmonia dicitur, Cic. Tusc. 1, 10, 20; cf.: harmoniam ex intervallis sonorum nosse possumus: quorum varia compositio etiam harmonias efficit plures, id. ib. 1, 18, 41: ad harmoniam canere mundum, id. N. D. 3, 11, 27: numeros et geometriam et harmoniam conjungere, id. Rep. 1, 10; Vitr. 5, 4, 6.

— Transf. Concord, harmony; in gen., Lucr. 3, 131: neque harmoniā corpus sentire solere, id. 3, 118: nam multum harmoniae Veneris differre videntur, id. 4, 1248.

— Singing, a song: te nostra, Deus, canit harmonia, Prud. Cath. 3, 90.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right