Definition of glutio, gluttio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2024316
1.
LNS
glūtiō, glūtīre, glūtīvī, glūtītus
gluttiō, gluttīre, glūtiī, gluttītus
-, -, gluttīvī, -
-, -, gluttiī, -
kindr. with Sanscr. glri, to swallow down; hence also gula and the redupl. gurgulio
verb (4th conjugation)
  1. to swallow or gulp down
  2. to utter interruptedly, as if swallowing
Abbreviations
glūtio or gluttio, īvi or ii, ītum, 4, v. a. kindr. with Sanscr. glri, to swallow down; hence also gula and the redupl. gurgulio, to swallow or gulp down: gluttit, ἐγκάπτει, Gloss. (mostly post-Aug.). Lit.: nimio sunt crudae (collyrae), nisi quas madidas gluttias, Plaut. Pers. 1, 3, 15: epulas, Juv. 4, 29: micularum minimum cum vino destillatum gluttivi, Fronto Ep. 5, 40 Mai.; Vulg. Job, 7, 19.

— Transf., of sound, to utter interruptedly, as if swallowing: cum glutiunt vocem velut strangulati, Plin. 10, 12, 15, § 33.

— Trop.: Christus clamans glutitam mortem, Tert. adv. Marc. 2, 267. ‡ glutio, īre, the noise made by hens, to cluck; v. ‡ glocidare.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right