Definition of gesticulor
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2024117
1.
LNS
gesticulor, gesticulārī, gesticulātus sum
gesticulus
deponent verb (1st conjugation)
  1. to make mimic or pantomimic gestures, to gesticulate
Abbreviations
gesticulor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [gesticulus], to make mimic or pantomimic gestures, to gesticulate (perhaps not anteAug.; cf.: gestum agere, Cic. de Or. 2, 57, 233): scissor ad symphoniam gesticulatus laceravit obsonium, Petr. 36: gesticulandi saltandique studium, Suet. Dom. 8; Front. Orat. 1: jocularia carmina lasciveque modulata, quae vulgo notuerunt, etiam gesticulatus est, he represented in pantomime, Suet. Ner. 42.

—Part. in pass. signif.: gesticulati motus, pantomimic movements, Sol. 27 fin.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right