Definition of gestamen
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2024107
1.
LNS
gestāmen, gestāminis
noun (n., 3rd declension)
  1. That which is borne or worn, a burden, load
  2. ornaments, accoutrements, arms
  3. That with or in which any thing is carried
  4. A litter, sedan
  5. A carriage, vehicle
  6. Any means of conveyance
Abbreviations
gestāmen, inis, n. id.. That which is borne or worn, a burden, load; ornaments, accoutrements, arms, etc. (poet. and in post-Aug. prose): clipeus, magni gestamen Abantis, Verg. A. 3, 286; so of a shield, Sil. 5, 349: hoc Priami gestamen erat, Verg. A. 7, 246: haruspices religiosum id gestamen (sc. margaritas) amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; cf. id. 37, 8, 33, § 111: speculum, gestamen Othonis, Juv. 2, 99: (asini), a burden, load, App. M. 7, p. 197: gestaminis lapsi tinnitus, Amm. 16, 5, 4.

—Plur.: cognovi clipeum laevae gestamina nostrae, Ov. M. 15, 163; cf.: ista decent humeros gestamina nostros, id. ib. 1, 457; 13, 116: sua virgo Deae gestamina reddit, i. e. a necklace, Val. Fl. 6, 671; App. M. 11, p. 258; 3, p. 141.

— That with or in which any thing is carried. A litter, sedan: quotiens per urbes incederet, lecticae gestamine fastuque erga patrias epulas, Tac. A. 2, 2; cf.: Agrippina gestamine sellae Baias pervecta, a sedan - chair, id. ib. 14, 4; so, sellae, id. ib. 15, 57 (for which: gestatoria sella, Suet. Ner. 26; id. Vit. 16).

— A carriage, vehicle: in eodem gestamine sedem poscit, id. ib. 11, 33.

— Any means of conveyance: comes celsi vehitur gestamine conti, Val. Fl. 6, 71: lento gestamine vilis aselli, Sedul. 4, 297.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right