fremor, ōris, m. fremo, a low roaring, rushing, murmuring (poet. and in postclass. prose for fremitus): arma sonant, fremor oritur, Poet. ap. Varr. L. L. 6, ยง 67 Mull.: variusque per ora cucurrit Ausonidūm fremor, Verg. A. 11, 297; Arn. 1, 32.
— In plur.: leonum indignati fremores, App. Flor. p. 358, 4.