Ēmerita, ae, f., a city of Lusitania, now Merida, Mela, 2, 6, 4; Plin. 9, 41, 65, § 141.
—Hence, Ēmeritānus, a, um, adj., of Emerita, Murat. Inscr. 1550, 1.
—
Ēmeritensis, e, adj., of Emerita: conventus, Plin. 4, 22, 35, § 117.
—Emeri-tenses, ium, m., the inhabitants of Emerita, Tac. H. 1, 78.