Definition of cingulum
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2010238
1.
LNS
cingulum, cingulī
cingulum, cingulus, cingula
noun (n., 2nd declension)
  1. The girdle encircling the hips, a zone, belt
  2. a money belt
  3. a sword-belt
  4. soldiership, military service
  5. the bride's girdle
  6. plur. abl
Abbreviations
cingulum, i, n. (access. form cin-gulus, i, m, and cingula, ae, f.; v. infra, cf cingulum hominum generis neutri est, nam animailum feminino genere dicimus has cingulas, Isid. Orig 20, 16, 4; Serv. ad Verg A. 9, 360) [cingo, cf. Varr. L. L. 5, § 114 Mull.]. The girdle encircling the hips, a zone, belt (mostly poet.). For persons; mostly for women. Cingulum, Varr L. L. 5, § 114 Mull.; id. ap. Non. p 47, 27; Claud. Fesc. 11, 37: cingulo, Petr. 21, 2.

—More freq. in plur., cingula, Verg. A. 1, 492; 9, 360; 12, 942; Val. Fl. 6, 471; a money belt, Just Nov 12, 1; a sword-belt, Verg. A. 12, 942.

—Hence, meton., soldiership, military service, Cod Just. 7, 38, 1; 12, 17, 3

—Of the bride's girdle: cingulo nova nupta praecingebatur, quod vir in lecto solvebat, Paul ex Fest. P. 63 Mull.

— Cingula, ae, Titin. ap. Non p 536, 19; Ov. A. A. 3, 444 dub. (Merk, lingula).

— For animals: cingula, ae, a girth, belt, Ov R. Am 236; Calp. Ecl. 6, 41; plur. abl. cingulis, Flor 2, 18, 14.

— Meton., a girdle of the earth, a zone: cingulus, i, * Cic. Rep. 6, 20, 21; Macr. S. Somn. Scip. 2, 5, 7.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right