Definition of caritas
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2008632
1.
LNS
cāritās, cāritātis
carus
noun (f., 3rd declension)
  1. dearness, costliness, high price
  2. high prices
  3. regard, esteem, affection, love
  4. love entertained by one
  5. the loved persons
Abbreviations
cāritas, ātis, f. carus. Prop., dearness, costliness, high price, etc. (opp. vilitas): annonae, Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47; 2, 3, 92, § 215; id. Off. 3, 12, 50; Liv. 44, 7, 10; Suet. Ner. 45: rei frumentariae (opp. vilitas annonae), Cic. Imp. Pomp. 15, 44: nummorum, id. Att. 9, 9, 4: olei, Plin. 18, 28, 68, § 273: vini, Suet. Aug. 42.

—Also absol. caritas (sc. annonae), high prices, Cato, R. R. 3: ut tum vendas cum caritas est, Varr. R. R. 1, 69: cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit, Cic. Verr. 2, 3, 93, § 216; id. Off. 2, 17, 58.

— Trop., regard, esteem, affection, love (cf. amor, I.; in good prose; syn.: benevolentia, favor, studium): cum deorum tum parentum patriaeque cultus eorumque hominum, qui aut sapientiā aut opibus excellunt, ad caritatem referri solet: conjuges autem et liberi, et fratres et alii, quos usus familiaritasque conjunxit, quamquam etiam caritate ipsā, tamen amore maxime continentur, Cic. Part. Or. 25, 88; hence, opp. amor, as esteem to personal affection: si id videare, quod sit utile ipsis, defendere... haec res amorem magis conciliat, illa virtutis defensio caritatem, id. de Or. 2, 51, 206; cf. Treb. ap. id. Fam. 12, 16, 2; Liv. 24, 4, 8: ut qui pacem belli amore turbaverant, bellum pacis caritate deponerent, Tac. H. 2, 37: amor πάθος, caritas ἦθος, Quint. 6, 2, 12: caritas, quae est inter natos et parentes, Cic. Lael. 8, 27; Quint. prooem. § 6: liberalitate qui utuntur benevolentiam sibi conciliant et caritatem, id. Fin. 1, 16, 52; id. Lael. 27, 102; Quint. 11, 1, 72: ingenita erga patriam caritas, Liv. 1, 34, 5: retinere caritatem in aliquem, Cic. Lael. 19, 70: sanguine et caritate propior, Tac. A. 6, 46: caritatem paraverat loco auctoritatis, id. Agr. 16 fin.

— The subjoined gen. is usu. objective: patriae et suorum, Cic. Off. 3, 27, 100; id. Sest. 24, 53; Nep. Alcib. 5, 1: rei publicae, Cic. Phil. 12, 8, 20; Liv. 2, 2, 5: domini, id. 1, 51, 8: Syracusanorum, id. 25, 28, 7: Hieronis, id. 24, 5, 1: liberum, id. 8, 7, 18: filiae, Tac. A. 12, 4: ipsius soli, Liv. 2, 1, 5: sedium suarum, id. 5, 42, 2; Quint. 6, 2, 14.

—But sometimes also subjective, love entertained by one: hominum, deorum, Cic. N. D. 1, 44, 122; id. de Or. 2, 58, 237: civium, id. Phil. 1, 12, 29; Liv. 24, 4, 8 (with amor); or, more rarely, of the cause or ground of the love: caritas illius necessitudinis, Cic. Sest. 3, 6: benevolentiae, id. Lael. 9, 32.

—In plur. of the different species of affection: omnes omnium caritates patria una complexa est, Cic. Off. 1, 17, 57; id. Fin. 3, 22, 73: liberum, App. M. 5, p. 171.

— In late Lat., meton., caritates = cari, the loved persons, Amm. 18, 8, 14; 24, 1, 9.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right