Definition of bellicum
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2006373
1.
LNS
bellicum, bellicī
bellicus
noun (n., 2nd declension)
  1. a signal for march or for the beginning of an attack
  2. to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities
Abbreviations
bellicus (duellicus), a, um, adj. bellum, of or pertaining to war, war-, military. In gen. Lit.: ars duellica, Plaut. Ep. 3, 4, 14: bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt, Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43: disciplina, Cic. N. D. 2, 64, 161: jus, id. Off. 3, 29, 107: virtus, id. Mur. 10, 22: laus, military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24: laudes, Cic. Off. 1, 22, 78: gloria, Tac. A. 1, 52: caerimoniae, Liv. 1, 32, 5: certamina, Flor. 4, 12, 58: ignis, proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8: tubicen, Ov. M. 3, 705: rostra, Tib. 2, 3, 40: navis, Prop. 2 (3), 15, 43: turba, id. 3 (4), 14, 13: parma, id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1: nubes, the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.

— Hence, subst.: bellicum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6: simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit, causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.

— Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.

—And of fiery, inflammatory discourse: alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum, sounds the alarm, Cic. Or 12, 39: non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est, Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33.

— Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war: Pallas, Ov. M. 5, 46: dea, id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814: virgo, id. M. 4, 754: Mars, id. F. 3, 1: deus, i.e. Romulus, id. ib. 2, 478: civitas, devoted to war, Vell. 2, 38, 3.

—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right