Definition of astipulator, adstipulator
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2005108
1.
LNS
astipulātor, astipulātōris
(adstipulātor, adstipulātōris)
astipulo
noun (m., 3rd declension)
  1. One who joins another in a stipulation
  2. An assistant in a trial
  3. one who assents to or agrees with
Abbreviations
astipulātor (adst-), ōris, m. id.. One who joins another in a stipulation, Gai Inst. 3, 110; so id. ib. 3, 117.

—Hence, An assistant in a trial, in gen.: testes tot ... cum adstipulatore tuo comparabuntur? Cic. Quint. 18, 58; so id. Pis. 9.

—And trop., one who assents to or agrees with: illud falsum esse et Stoici dicunt et eorum adstipulator Antiochus, Cic. Ac. 2, 21, 67: vanae opinionis, Val. Max. 7, 1 fin.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right