Definition of annuntio, adnuntio, annuncio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2003299
1.
LNS
annuntiō, annuntiāre, -, -
adnuntiō, adnuntiāre, -, -
annunciō, annunciāre, -, -
ad, nuntio
verb (1st conjugation)
  1. to announce, make known, relate, proclaim
Abbreviations
an-nuntio (better adn-), not an-nuncio (adn-), āre, v. a., to announce, make known, relate, proclaim (post-Aug. and mostly eccl.; very freq. in Vulg.). With acc. and inf.: adnuntiavere exanimatum illum, Plin. 7, 52, 53, ยง 174.

— With quod: adnuntiavit ei, quod occidisset Saul sacerdotes, Vulg. 1 Reg. 22, 21.

— With ut and subj.: gentibus adnuntiabam, ut paenitentiam agerent, Vulg. Act. 26, 20; 17, 30.

— With acc.: adnuntiabo veritatem tuam, I will declare, Vulg. Psa. 88, 2: adnuntia regnum Dei, preach, ib. Luc. 9, 60: qui Evangelium adnuntiant, ib. 1 Cor. 9, 14: adnuntiantes Dominum Jesum, ib. Act. 11, 21; so, sic adnuntiabat, App. M. 8 init.

— With acc. and dat.: bona regi adnuntiant, Vulg. 2 Par. 18, 12; ib. Isa. 42, 9; ib. Joan. 4, 25.

— With de: adnuntiantes ei de puteo, Vulg. Gen. 26, 32; ib. Job, 36, 33; ib. Joan. 16, 25; ib. Rom. 15, 21.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right