Definition of vincio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1017540
1.
LEM
vinciō, vincīre, vinxī, vinctus
VI-
verb (4th conjugation)
  1. to bind, bind about, fetter, tie, fasten, surround, encircle
  2. to compress, lace
  3. to compass, surround, guard
  4. [figuratively] to bind, fetter, confine, restrain, attach
  5. of sleep, to bind, bury, sink
  6. [in rhetoric] to bind, arrange, link together
Abbreviations
vinciō vinxī, vinctus, īre VI-, to bind, bind about, fetter, tie, fasten, surround, encircle: Cura adservandum vinctum, T.: civem Romanum: trinis catenis vinctus, Cs.: Purpureo alte suras cothurno, V.: novis tempora floribus, H.: Anule, formosae digitum vincture puellae, about to encircle , O.: boves vincti cornua vittis, O.

—To compress, lace: esse vincto pectore, ut gracilae sient, T.

—To compass, surround, guard: vinciri praesidiis.

—Fig., to bind, fetter, confine, restrain, attach: omnia severis legibus vincienda sunt: vincta numine teste fides, O.: me retinent vinctum vincla puellae, Tb.

—Of sleep, to bind, bury, sink: vinctos somno trucidandos tradere, L.: inimica vinximus ora (i. e. magicis artibus), O.

—In rhet., to bind, arrange, link together: membra (orationis) sunt numeris vincienda, i. e. arranged rhythmically: (poema) nimis vinctum, i. e. too artificial.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right