turba ae, f TVR-, a turmoil, hubbub, uproar, disorder, tumult, commotion, disturbance: ut exsistat ex populo turba: fugientium, Cs.: turbā atque seditionibus sine curā aluntur, S.

—A brawl, disturbance, quarrel: iam tum inceperat Turba inter eos, T.: turba atque rixa.

—A disorderly multitude, crowd, throng, mob, band, train, troop: videt in turbā Verrem: cum ex hac turbā et col luvione discedam: Iliadum, V.

—A great number, throng, multitude: plebes, turbā conspectior cum dignitates deessent, L.: omnis eum stipata tegebat Turba ducum, V.: canum, O.: turba mea, i. e. my brood, Ph.: iaculorum, O.

—The common crowd, vulgar, mass: velut unus turbae militaris, L.: poetarum seniorum, H.: ignotorum deorum.