tunc adv. demonstr., of time tum+ce.

—Of time past, then, at that time, just then, on that occasion: ubi tunc eras?: tunc duces Nerviorum . . . conloqui sese velle dicunt, Cs.: iam Horatius secundam pugnam petebat. tunc clamore . . . adiuvant militem suum, just then, L.: urbs (Corinthus) erat tunc praeclara ante excidium, L.

— Opposed to present time: eā lege quae tunc erat Sempronia, nunc est Cornelia: cur privati non damus remiges, sicut tunc dedimus? L.

—Of time present, now, at this time (only in nar. obliq. for nunc): quod si consulatūs tanta dulcedo sit, iam tunc ita in animum inducant, consulatum captum ab tribuniciā potestate esse, L.

—Of time future, then, at that time, in that event: tunc illud vexillum . . . coloniae Capuae inferetur

— tunc contra hanc Romam illa altera Roma quaeretur: Tunc piger ad nandum, tunc ego cautus ero, O.

—Of succession in time, then, thereupon, forthwith, just afterwards, accordingly, consequently: Herodotus cum Romā revertitur, offendit eum mensem qui consequitur mensem comitialem. tunc Cephaloeditani decrerunt intercalarium XXXV dies longum: is finis pugnae equestris fuit. tunc adorti peditum aciem, nuntios mittunt, L.: animadversum est, extra consuetudinem longius a vallo esse aciem Pompei progressum. tunc Caesar apud suos 'Di{*} ferendum est' inquit 'iter,' etc., Cs.: ipse quoque longinquo morbo est inplicatus, tunc adeo fracti simul cum corpore sunt spiritūs illi feroces ut, etc., L.

—Fig., of succession in thought, cum . . . tunc (cf. cum . . . tum), while . . . in particular, both . . . and above all: Vivendum recte est cum propter plurima, tunc est Idcirco, etc., Iu.

—Esp., referring to a temporal clause, with cum.

—Of coincidence of definite time, tunc . . . cum, or cum . . . tunc, just at the time when, just when, then . . . when: quo damnato tunc, cum iudicia fiebant, HS IV milibus lis aestimata est: ille eo tempore paruit cum necesse erat

— vos tunc paruistis cum paruit nemo, etc.: Infelix Dido, nunc te facta impia tangunt? Tunc decuit cum sceptra dabas, V. (Rib. tum): cum iam adpropinquantium forma lemborum haud dubia esset . . . tunc iniecta trepidatio, L.

—Of indefinite time, tunc . . . cum, at a time when, only when, whenever: 'arbitror,' quo nos etiam tunc utimur cum ea dicimus iurati, etc.

— With ubi, then, at once, forthwith, thereupon: ad quod bellum ubi consules dilectum habere occipiunt, obstare tunc enixe tribuni, L.

—With quando, whenever (rare), C.

—With an abl absol., then, thereupon, forthwith: legatis auditis, tunc de bello referre sese Aemilius dixit, L.

—Fig., in a conclusion after si, then, therefore, consequently, in that case: si se exstinxisset, tunc victorem ausurum, etc., L.

—In particular phrases, iam tunc, even at that time, as soon as that: nisi iam tunc omnia negotia diligentissime confecissem.

—Tunc demum, not until then, then only, then at last, as late as that: tunc demum nuntius missus ad tertiam legionem revocandam, L.: tunc demum pectora plangi Contigit, O.

—Tunc primum, then for the first time, then first, not till then: quia tunc primum superbiae nobilitatis obviam itum est, S.: tunc primum circo, qui nunc maximus dicitur, designatus locus est, L.

—Tunc vero, then indeed, just then, at that crisis: in perturbatos iam hostīs equos inmittunt. tunc vero Celtiberi omnes in fugam effunduntur, L.

—Tunc quidem, at that time: et tunc quidem Perseus copias reduxit

— postero die, etc., L.

—Tunc cum maxime, just then, precisely at that time: hospitem tunc cum maxime utilia suadentem abstrahi iussit, Cu.

—Tunc quoque, also then, then too, then likewise, then once morc, even then: Saepe legit flores

— et tunc quoque forte legebat, O.: quin nisi . . . ingens accipienda clades fuerit. tunc quoque ad extremum periculi ventum est, even as it was, L.