trepidus adj. TARC-, restless, agitated, anxious, solicitous, disturbed, alarmed, in trepidation: Tum trepidae inter se coeunt (apes), in a hurry, V.: inproviso metu, S.: formidine, V.: (apes) trepidae rerum discurrunt, V.: Messenii trepidi rerum suarum, L.
—Of things, bubbling, boiling, foaming: (ferrum) in trepidā submersum undā, O.: aenum, V.
—Hurried, quick, restless: trepidae micant venae, O.: voltus, O.: cursus, V.: certamen, H.
—Fig., perilous, critical, alarming: in re trepidā, at a critical juncture, L.: trepidis In rebus, H.: litterae, i. e. with alarming news, Cu.