Definition of titulus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1016492
1.
LEM
titulus, titulī
cf.
τίω
noun (m., 2nd declension)
  1. a superscription, inscription, label, title, ticket, bill, placard, notice
  2. an honorable appellation, title of honor, glory, name, title
  3. repute, renown, fame
  4. an alleged cause, pretence, pretext
Abbreviations
titulus ī, m cf. ti/w, timh/, a superscription, inscription, label, title, ticket, bill, placard, notice: aram dedicavit cum rerum gestarum titulo, L.: dant munera templis

— Addunt et titulum, titulus breve carmen habebat, O.: signa cum titulo lamnae aeneae inscripto, L.: sepulcri, epitaph, Iu.: Sub titulum nostros misit lares, i. e. at public sale, O.

—An honorable appellation, title of honor, glory, name, title. consulatūs: quos si titulus hic (sapientis) delectat: Qui stupit in titulis et imaginibus, H.: titulos annosque tuos numerare, O.

—Repute, renown, fame: prioris belli, L.: titulo Spartanae victoriae inflatus, Cu.

—An alleged cause, pretence, pretext: non vos pro Graeciae libertate tantum dimicare

— quamquam is quoque egregius titulus esset, etc., L.: honestiorem causam libertatis quam servitutis praetexi titulo, i. e. was a more respectable pretext, L.: titulus facinori speciosus praeferebatur, Cu.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right