timidus adj. with comp. and sup. 2 TEM-, fearful, afraid, faint-hearted, cowardly, timid: refugere timido metu: nimium me timidum fuisse confiteor: non timidus ad mortem: spes, O.: tergum, H.: timido cursu Fugit, O.: mater timidi flere non solet, i. e. cautious, N.: timidiora mandata videbantur, quam, etc.: timidissime Phineu, O.: timidissima turba, columbae, O.: pro patriā non timidus mori, H.: timidus procellae, H.: deorum, O.
—Plur m. as subst: timidos atque supplices odisse, cowards.