terō trīvī (trīstī for trīvistī, Ct.), trītus, ere 1 TER-, to rub, rub away, wear away, bruise, grind, bray triturate: lacrimulam oculos terendo exprimere, T.: unguibus herbas, O.: calamo labellum, i. e. to blow upon the flute, V.: calcem calce, tread upon, V.
—Of grain, to rub off, tread out, thresh: Milia frumenti tua triverit area centum, H.: teret area culmos, V.: Ut patriā careo, bis frugibus area trita est, i. e. during two harvests, O.
—To rub smooth, burnish, polish, sharpen: mordaci pumice crura, O.: radios rotis, smoothed, turned, V.: catillum manibus, H.
—To lessen by rubbing, rub away, wear away by use, wear out: silices, O.: ferrum, to dull, O.: trita vestis, H.
—Of a place, to wear, tread often, visit, frequent: iter, V.: Appiam mannis, H.: viam, O.
—Fig., of time, to wear away, use up, pass, spend, waste, kill: in convivio tempus, L.: teretur interea tempus: teritur bellis civilibus aetas, H.: Omne aevum ferro, V.: otium conviviis comissationibusque inter se, L.
—To exert greatly, exhaust, wear out: in opere longinquo sese, L.: in armis plebem, L.
—Of words, to wear by use, render common, make trite: verbum sermone: quae (nomina) consuetudo diurna trivit.