tabernāculum ī, n taberna, a tent: tabernacula statui passus non est, Cs.: in campo Martio mihi tabernaculum conlocare: militare: regium, L.

—Of an augur, in the phrase, tabernaculum capere, to select a place for observing the auspices: tabernaculum recte captum, duly: parum recte, L.: vitio.