surgō surrēxī, and subrēxī (surrēxe, for surrēxisse, H.), -, ere, perf. for subrigo
— sub+rego, to rise, arise, get up, stand up: e lecto, T.: de sellā: ex subselliis: toro, O.: ab umbris ad lumina vitae, V.
—Of a speaker, to rise, arise, take the floor: quid sit quod ego potissimum surrexerim: Surgit ad hos Aiax, O.
—In the army, to break up, march: secundā vigiliā, Cu.
—To rise, arise, leave one's bed, awaken: ante lucem: Cum die, O.: ad litīs novas, O.: praescripta ad munia, H.
—To go up, rise, mount up, ascend: ad auras Aetherias, i. e. into life, V.: Iussit lapidosos surgere montes, O.: mare, O.: undae, V.: surgens in cornua cervus (i. e. ferens cornua ardua), towering, V.: sol, H.: ventus, V.: quae (aedes) proxima surgit ovili, stands, Iu.
—To rise, spring up, grow up, be built: venerata Ceres culmo surgeret alto, H.: harundo, O.: Ascanius surgens, growing, V.
—Fig., to rise, arise, occur: quae nunc animo sententia surgit? V.: discordia, V.: Ingenium suis velocius annis, O.: Sex mihi surgat opus numeris
— in quinque residat, swell, O.
—To rise to, rise against, attempt, attack: in Teucros, V.