rīsus ūs, m rideo, a laughing, laughter, laugh: risum movere: risūs facere: Ne spissae risum tollant coronae, H.: risūs captare: risum tenere non posse: magni risūs consequebantur: risu cognoscere matrem, V.: proditor puellae risus, H.

—An object of laughter, butt: risui sorori fuit, L.: O magnus posthac inimicis risus! H.: deus Omnibus risus erat, O.

—A jest, joke, mockery: qui risus populo cladem attulit.