re-vinciō vinxī, vinctus, īre, to bind back, tie behind: manūs iuvenem post terga revinctum trahebant, with his hands tied behind him, V.
—To bind around, bind fast, fasten: ancorae pro funibus catenis revinctae, Cs.: stipites ab infimo revincti, Cs.: (filia) ad saxa revincta, O.: Errantem Mycono celsā Gyaroque revinxit, V.