re-spuō uī, ere, to spit back, discharge by spitting, cast out, cast off, eject, expel: gustatus, id, quod valde dulce est, respuit: quas natura respuerit: invisum cadaver (humus), O.

—Fig., to reject, repel, refuse, spurn, dislike, disapprove: quis te tum audiret illorum? respuerent aures: id quod omnium mentes aspernentur ac respuant: haec aetas omne quod fieri non potest respuit: condicionem, Cs.: Caesaris interdicta respuuntur, are spurned: in animis hominum respui, L.: consolationem.