repēns entis, adj., sudden, hasty, unexpected, unlooked for: cura, C. poet.: adventus consulis, L.: defectio, L.: cum fama repens alio avertit bellum, L.: discordia, V.: consternatio, Cu.
—New, fresh, recent: quid repens aut vetustate obscurum, Ta.
—With the subject, instead of an adv. with the predic., suddenly, unexpectedly: tumultus repens est Romam perlatus, L.: clades adlata est, L.: (Ianus) Bina repens oculis obtulit ora meis, O.