receptāculum ī, n recepto, a place of deposit, reservoir, magazine, receptacle: cibi et potionis (alvus): frugibus, Ta.: omnium purgamentorum urbis, L.
—A place of refuge, lurking-place, shelter, retreat: nisi illud receptaculum classibus nostris pateret: pro receptaculo turrim facere, Cs.: castella diruit, ne receptaculo hostibus essent, L.: praedonum receptacula sustulit: oppidum receptaculum praedae, a hiding-place: adversae pugnae, refuge from defeat, L.: exsulum, Cu.: (mors) aeternum nihil sentiendi receptaculum.