rēgnō āvī, ātus, āre regnum, to have royal power, be king, rule, reign: triginta annos: iniussu populi: tertium iam hunc annum regnans, Cs.: regnante Romulo: regnandi dira cupido, V.: Albae regnare, L.: Tusco profundo, O.: quā Daunus agrestium Regnavit populorum, H.: ter centum totos regnabitur annos Gente sub Hectoreā, V.: quia post Tati mortem non erat regnatum, L.
— Trans., only pass. (poet. or late): terra acri quondam regnata Lycurgo, ruled by, V.: Latio regnata per arva Saturno quondam, in which Saturn was king, V.: trans Lugios Gotones regnantur, have kings, Ta.
—To be lord, rule, reign, govern, be swpreme: equitum centurias tenere, in quibus regnas: vivo et regno, H.: Caelo tonantem credidimus Iovem Regnare, H.
—To lord it, tyranniz{*} domineer: regnavit is paucos mensīs: se ille interfecto Milone regnaturum putaret: regnare ac dominari, L.: Per ramos victor regnat (ignis), V.
—Fig., to rule, have the mastery, prevail, predominate: in quo uno regnat oratio: ebrietas geminata libidine regnat, O.