quī adv. old abl. of 1 qui.

—Interrog, in what manner? how? whereby? by what means? why?: Qui scis? T.: Qui potui melius? T.: deum nisi sempiternum intellegere qui possumus?: deus falli qui potuit?: inimicus non esse qui potest?: Qui fit, Maecenas, ut, etc., H.: qui istuc credam ita esse, mihi dici velim, T.: quaero qui scias: neque videre, qui conveniat, L.

—Relat., wherewith, whereby, wherefrom, how: multa concurrunt simul, Qui coniecturam hanc facio, T.: in tantā paupertate decessit, ut qui efferretur, vix reliquerit, enough to bury him, N.: Facite, fingite, invenite, efficite, qui detur tibi

— Ego id agam, mihi qui ne detur, in order that, T.

—Indef, somehow, in some way: qui illum di omnes perduint, T.: qui illi di irati!