quaesītus adj. with comp. and sup. P. of quaero, sought out, select, special: leges quaesitiores, Ta.: quaesitior adulatio, Ta.: quaesitissimi honores, Ta.

—As subst n., an acquisition, earnings, store: mus Asper et attentus quaesitis, H.: genus Quaesitique tenax, et qui quaesita reservent, O.

— Sought out, inquired

— as subst n., a question, inquiry: Accipe quaesiti causam, O.

—Artificial, far-fetched, studied, affected, assumed: vitabit etiam quaesita nec ex tempore ficta: ut numerus non quaesitus, sed ipse secutus esse videatur.