quālis e, pronom adj. 2 CA-.
—I. Interrog, how constituted, of what sort, of what nature, what kind of a: qualis oratoris putas esse historiam scribere?: qualis est istorum oratio? what kind of a speech is that?
—In indirect questions: metuo qualem tu me esse hominem existumas: qualis esset natura montis, cognoscere, Cs.: doce me quales sint corpore, what sort of a body they have.
—In exclamations: Hei mihi, qualis erat! what a man! V.: dic, qualem te patriae custodem di genuerunt! Enn. ap. C.
—II. Relat., so constituted, of such a kind, such as, as (often correl. with talis): ut qualem te iam antea populo R. praebuisti, talem te et nobis impertias: in hoc bello, quale bellum nulla barbaria gessit, the like of which: equitum acies qualis quae instructissima potest, L.: bis sex . . . Qualia nunc hominum producit corpora tellus, V.: Cui mater sese tulit obvia, qualis equos fatigat Harpalyce, like Harpalyce, when she wearies, etc., V.
—In quotations and citations, as, as for instance, as for example: aperta et clara (somnia), quale est de illo, etc.
—Adverb., as, just as: Qualis maerens philomela queritur fetūs, V.: falcata cauda est, Qualia sinuantur cornua lunae, O.
— Indef., as subst n., things endowed with qualities: et illa effici quae appellant qualia.