prōnus adj. with comp. PRO-, turned forward, bent over, inclined, leaning, hanging, stooping, bending: pecora, quae natura prona finxit, S.: pronus pendens in verbera, leaning forward to strike, V.: pronus magister Volvitur in caput, V.: carcere emicat, i. e. in swift flight, O.: leporem pronum catulo sectare sagaci, flying swiftly, O.: ilex paulum modo prona, dein flexa, S.: motus corporis.
—As subst n.: montium prona, slopes, Cu.: amnis, rushing, V.: rivi, tumbling, H.: currus, headlong, O.
—Sinking, reaching down: urbs in paludes, L.: via, steep, O.
—As subst n.: nihil habent proni, no downward tendency.
—Of heavenly bodies, setting, sinking, declining: Orion, H.: Titan, O.
—Of time, hurrying, fleet: menses, H.: anni, H.
—Fig., inclined, disposed, prone: rei p. genus ad perniciosissimum statum: anxitudo ad luctum: in obsequium, H.: pronior in vitia sua, L.: deterioribus, Ta.
—Easy, without difficulty: omnia virtuti suae prona esse, S.: omnia victoribus, Ta.: facile et pronum est agere, Iu.: id pronius ad fidem est, is easier to believe, L.