prōclīvis e, adj. with comp. pro + clivus, sloping, steep, going downward, downhill: per proclivem viam duci, L.: undae, Ct.

—As subst n.: pelli per proclive, downhill, L.

—Fig., downwards, descending, downhill, declining: proclivi cursu delabi.

—Inclined, disposed, liable, prone, subject, ready, willing: proclives ad eas perturbationes feruntur: ingenium ad lubidinem, T.: ad aliquem morbum proclivior.

—Easy: fingendi ratio: quae utroque proclivia esse, si fortunā uti vellet, L.: dictu proclive, easy to say: quod est multo proclivius, much easier: quibus erat proclive tranare flumen, Cs.

— As subst n.: in proclivi esse, T.: ut anteponantur proclivia laboriosis.