prīstinus adj. for * prius-tinus
— PRO-, former, early, original, primitive, pristine: labor meus: vestra bonitas: pristinum animum erga populum R. conservare, L.: pro pristinā amicitiā, N.: consuetudo, Cs.: coniunx, V.: mens, O.
—As subst n., a former condition: in pristinum restituere, N.
— Preceding, previous, of yesterday: pristini diei perfidia, Cs.