pōculum ī, n PO-, a drinking-vessel, cup, goblet, bowl, beaker: haec argento circumcludunt atque pro poculis utuntur, Cs.: ducere, H.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), out of goblets: stantem extra pocula caprum, i. e. in relief, Iu.

— A drink, draught, potion: uxori cum poculum dedisset, i. e. the poison: ad insidiosa vocatus pocula, O.: amoris, i. e. a philter, H.: pocula praegustare, Iu.

—A drinking-bout, carouse: immania: sermo, qui adhibetur in poculo, while drinking: inter pocula laeti, V.