plangō ānxī, anctus, ere PLAG-, to strike, beat: victima planget humum, O.: Nunc nemora plangunt (austri), V.: Laqueis . . . Crus ubi commisit volucris, Plangitur, beats with its wings, O.
— To beat in lamentation: femina: laniataque pectora plangens (i. e. ita, ut lanientur), O.: Planguntur matres, beat themselves in agony, O.
—To lament aloud, wail: planxere sorores Naides, O.: plangentia agmina, V.: plangentis populi derisor, Iu.
—To bewail, lament for: virtutes quas neque plangi fas est, Ta.: maiore tumultu Planguntur nummi quam funera, Iu.