plācābilis e, adj. with comp. placo, to be conciliated, easily pacified, placable: omnia habere placabiliora quam animum praetoris: Irasci celer, tamen ut placabilis essem, H.: placabilis irae, O.: ad iustas preces ingenium, L.: sacris placabilis ira, O.: ara Dianae, placable, V.

—Pacifying, appeasing, propitiating, acceptable: Id nosmet indicare placabilius est, more conciliatory, T.