piāculum ī, n pio, a means of appeasing, sin-offering, propitiatory sacrifice: piaculum hostiam caedi, L.: Te piacula nulla resolvent, H.

— An animal offered in sacrifice, victim: ea prima piacula sunto, V.: furtiva piacula cervae, i. e. substitution, Iu.

—An expiation, atonement, sacrifice: rupti foederis, L.: luendis periculis publicis piacula esse, L.

—A remedy: Laudis amore tumes, sunt certe piacula, quae, etc., H.

—Punishment: dea a violatoribus (sui templi) gravia piacula exegit, L.: rerum praetermissarum, i. e. satisfaction, L.

—A crime, sacrilege: quantum piaculi committatur, L.: commissa piacula, V.